top of page

Never be sorry about anything in your life!


Op je 36e een surfles volgen is al klein geluk op zich. Dat met je vriendin beleven is een klein feestje. Samen op een doordeweekse maandagmorgen richting Hart Beach in Scheveningen. Zij met een kater van de avond ervoor, ik met spierpijn van mijn bootcamp training.

Surfdude We kregen les van Ollie. Een jongen die alle cliché's van surfboy bevestigde. In a good way. Nadat ik mijn wetsuit verkeerd had aangetrokken en tot mijn opluchting zag dat ik niet de enige sufferd was die dat deed, gaf Ollie ons uitleg en instructies over stroming, golven en belangrijke surfsignalen.

Ollie heeft mij die dag iets heel belangrijks geleerd. Nadat ik mijzelf keer op keer verontschuldigde over alles:

Sorry!!!

- "Dive under the waves, Judith!" Zei Ollie. "Sorry Ollie. But i can't. The water will enter my body through my eyes, ears and nose and i will puke!"

- "Lie on the board Judith!"Zei Ollie. "Sorry Ollie for doing it the other way around". Zie je mij al liggen? Verkeerd om op mijn surfplank? Gezicht naar de horizon in plaats van naar het zandstrand?

- "Judith, i'm gonna taxi you" (Ollie zag mij worstelen met de golven. En nadat ik voor de 30e keer was teruggeslagen op het harde zand, besloot hij mij de zee in te taxi'en, wat zoiets is als: Ik, liggend als een dode walvis op mijn plank. Ollie, mij voortduwend over die enorme Scheveningse golven). Dus op enig moment voelde ik mij behoorlijk schuldig door al dat niets op doen op mijn plank en riep ik: "Do you want me to paddle"? En hij zei: "No Judith, because i am taxi-ing you!" En daar had hij een punt. Ik bedoel, je vraagt een taxi-chauffeur na een avondje stappen tenslotte ook niet: zal ik even rijden? En dus zei ik: sorry Ollie, you are absolutely right. I will pay you afterwards".

En al Sorry-end beleefde ik dit magische surfavontuur. Ik genoot. Mijn hoofd was leeg, mijn neus vol snot en ik kon alleen maar lachen.

Bridget Jones

Op enig moment had ik een waar Bridget-Jones-moment. Eindelijk stond ik langer dan twee seconden op mijn board. Gillend en joelend van blijdschap. Tot ik, geleerd bij de introductie van Ollie, vooruit keek. Op dat moment zag ik dat ik recht op twee puberende surfjongetjes afzoefde. "Aaaaghhh" hoorde ik mijzelf heel hard roepen. Gevolgd door.... "Sorry!!!"

Direct na mijn 'sorry', zout, water en zand uitspugend, schreeuwde Ollie:

"NEVER BE SORRY ABOUT ANYTHING IN YOUR LIFE JUDITH!!"

En zo heeft Ollie de surfdude mij niet alleen een fantastische ervaring rijker gemaakt, maar mij ook een prachtige lifechanger meegegeven. Bij alles wat ik doe, bewust of onbewust. Verstandig of niet, denk ik: never be sorry about anything in your life Judith!

bottom of page