Judith
Remmerswaal
over klein geluk
Over mij
'Het leven hoeft niet groots en meeslepend te zijn om als zodanig ervaren te worden'.
Een weekend Terschelling kan voelen als een wereldreis. Een wandeling met je blote voeten in het rulle zand op het strand van Scheveningen is even waardevol als een vakantie naar Thailand. Blogs schrijven geeft net zoveel voldoening als het uitgeven van je eerste boek. En een glimlach op iemands gezicht in de trein geeft een blij gevoel waar je de hele dag op kunt teren.
Ik voel mij een homo ludens. Een spelende mens. Ik voel mij een kind in een grotemensenwereld. Een gevoel dat ik heel veel andere mensen ook gun. Nieuwsgierig hoe jij het kind in jezelf weer kunt ontdekken? Lees en speel dan vooral met mij mee.
Mijn leven
Als kind twijfelde ik wat ik later wilde worden als ik groot was. Dierenarts, veearts of boerin. Maar over één ding twijfelde ik nooit: ik wilde moeder worden. En dat gevoel is altijd gebleven. In 2007 was mijn leven al mooi, maar op 3 oktober werd het nog mooier. Mijn zoon Joost werd geboren. Vanaf de eerste seconde dat ik wist dat ik zwanger was, voelde ik mij moeder. En nog steeds, tussen alle, soms ingewikkelde, momenten in mijn leven door, is dat mijn krachtigste gevoel: het moederschap. Op 30 juni 2010 kwam mijn tweede zoon. Jesse.
Mooi werk
Het schrijverschap combineren met werk. Dat kwam in 2014 op mijn pad. Als communicatieadviseur schreef ik stukjes voor nieuwsbrieven. Ik interviewde voor het tijdschrift HR Overheid mensen die werkten bij de overheid. En uiteindelijk kreeg ik de kans om als online redacteur aan de slag te gaan voor werkenvoornederland.nl. Ik hoorde mijn kinderen ooit aan iemand vertellen wat ik voor werk doe: `mama praat heel veel, schrijft de hele dag en eet heel veel koekjes`. En, afgezien van de koekjes, is dat precies wat ik doe. Ik mag iedere dag vertellen wat voor mooi werk mensen voor Nederland doen bij de Rijksoverheid. Mooier werk hebben kan bijna niet!
Inspiratie
Mijn inspiratie over klein geluk, haal ik uit klein geluk. Een ritje op de fiets met mijn kinderen die zichtbaar geraakt kijken naar pasgeboren eendjes. Een bezoek aan de bibliotheek waar ik zonder te zoeken de meest prachtige boeken vind. Het tijdschrift dat mij al jaren weet te boeien en inspireren: de Flow. Alle dingen in het leven die gaan over klein geluk.