Yoghurt met noten 'Lekker hoor. Zo je eigen bakje met yoghurt voor onderweg.' Deze zin was de start van een bijzonder mooi gesprek met Riet. Ik stapte in bij station Almelo. Zij stapte uit in Gouda. We zaten eerst enige tijd gemoedelijk en stil naast elkaar, maar onze gezamenlijke reis eindigde op bijna intieme wijze met een warme en oprechte kus van Riet op mijn wang. Bij het uitstappen nog gevolgd door de prachtige, mindfulness woorden: 'Heb het goed!'
Onderweg naar Zuid-Frankrijk
Het begon dus met de yoghurt. Ik vertelde dat ik dat van mijn moeder heb overgenomen. 'Ik ga zelden tot nooit op pad zonder broodpakketjes, snoepzakjes of flesjes water' zei ik haar. Zij, de gemoedelijke, rustige vrouw van ruim 75. Met haar prettige, nette stem. Haar woorden zorgvuldig afwegend en soms de laatste woorden van mijn zinnen zachtjes met mij uitsprekend, vertelde op haar beurt over haar treinreis naar Rotterdam airport voor een weekje vakantie bij haar vriendin in Zuid-Frankrijk. Waar ze samen genieten van kleine dingen en momenten samen die zo ontzettend waardevol zijn.
Tumtummetjes en paprika
Riet vertelde veel en fijn. En wat mij het meest raakte, waren haar verhalen over haar vier kleinkinderen. Hoe gezegend ze zich voelt met allevier. De jongste twee, een tweeling van 8 jaar, komen graag bij haar logeren. En bij ieder bezoek hangt Riet twee ballonnen bij de deur. Iets wat ze nooit vergeet. Een feestelijk begin van een fijne logeerpartij. Eenmaal binnen en gesetteld ontvouwt zich een volgend ritueel: happy hour met oma Riet! De kleinkinderen mogen werkelijk alles uit de kast trekken. Van paprika tot lekkere kaasjes en van komkommer tot tumtummetjes. Ze maken de etagiere mooi op met al het lekkers en krijgen hierin volledig de vrije hand. En oma? Die geniet van het tafereel met een goed glas wijn.
Tent in de kamer
Haar verhaal deed mij denken aan onze jongens. Die tijdens de logeerpartijtjes bij hun opa en oma ook zulke mooie ervaringen hebben. Pizza eten op bed, 's ochtends vroeg in de zomer van de boot afspringen en bij het logeren de tent opzetten, middenin de kamer. Het komt uiteindelijk allemaal neer op klein geluk. Genieten van momenten. Van elkaar. Van ervaringen.
Heb het leven lief
Tijdens het schrijven van dit blog draait het liedje 'heb het leven lief'. Toepasselijker kan haast niet. Riet was daar, in de trein, op een doodgewone donderdagmiddag. Het schoolvoorbeeld van hoe het leven lief te hebben en te genieten van klein geluk.
Ik kan het werkelijk iedereen aanraden. Neem de trein. Laat je rijden. Kijk naar buiten. Begin een gesprek met de persoon die naast je zit. Het brengt je nieuw inzichten, fijne verhalen en bovenal brengt het een lach op je gezicht. In dit specifieke geval een lach op twee gezichten. Dat van Riet en dat van mij.
Heel veel dank Riet. Voor dit mooie klein geluk moment. En, om met jouw woorden te spreken: 'Heb het goed!'
Eerder had ik ook een bijzonder gesprek in de trein. Ik schreef erover in mijn blog: college in de trein.